Aktualności

Czy warto dbać o historię?

Ostatnie smutne wydarzenia żałoby narodowej , które dotknęły nas wszystkich podpowiadają, że warto dbać o zbiorową pamięć. Śmierć prezydenta Kaczyńskiego wywołała wiele dyskusji podsumowujących  jego dorobek. To co najczęściej doceniali zarówno jego przeciwnicy jak i polityczni sprzymierzeńcy to jego sukcesy na polu podtrzymywania pomięci historycznej Polaków. Utworzenie Muzeum Powstania Warszawskiego było efektownym sukcesem jego warszawskiej prezydentury. Będąc już głową państwa walczył o uhonorowanie tych działaczy pierwszej Solidarności, których media i elity odsunęły na margines milczenia, jak Annę Walentynowicz, Andrzeja Gwiazdę.

Wydaje mi się, że tak jak nam Polakom potrzeba podtrzymywania narodowej tożsamości, tak samo dotyczy naszych małych Ojczyzn. Czy my - Zawiercianie umiejętnie dbamy o wspólną historię? Jak jest nasza wspólna tożsamość?  Czy pamiętamy jeszcze o takich faktach, że 70 lat temu Zawiercie zamieszkiwała blisko 6-tysięczna społeczność żydowska? Młodzi ludzie mówią, że pochodzą ze Śląska, który przecież zaczyna się od Brynicy, 40 km na zachód od Zawiercia.

Ważna jest budowa obwodnicy, ważne są budowy pięknych zawierciańskich rond i przedszkoli, ważna jest kanalizacja. Wydawane są dziesiątki i setki milionów złotych. Brakuje jednak zawsze na kulturę, a zwłaszcza na promowanie lokalnej tradycji, kształtowanie lokalnej tożsamości i przywiązania do najbliższej wspólnoty. Najbardziej bolesne jest to, że nie brakuje milionów. Brakuje drobnych kwot, które pomnożone społeczną pracą pasjonatów dadzą bogate owoce w postaci książek, opracowań, wystaw,  konferencji czy spotkań.

Na szczęście na co dzień doświadczamy jak bardzo zawiercianie chcą poznać stare dzieje swojego miasta i dbać o wspólną historię. Z pomocą pracy wielu pasjonatów od ponad 2 lat prowadzimy jako Centrum Inicjatyw Lokalnych stronę dawne-zawiercie.pl. Portal, mimo braku promocji notuje ponad 3 tys. wizyt miesięcznie. Cały nakład 600 sztuk kalendarzy Dawnego Zawiercia na 2010 r., które wydrukowaliśmy w ubiegłym roku rozszedł się błyskawicznie.  Pozostaje mi wiara w to, by jednak nie sprawdziły się słowa niemieckiego filozofa Georga Hegla, że historia uczy, że ludzkość niczego się z niej nie nauczyła.