Odbył się on w ramach trwającego od 5 lat ogólnopolskiego programu społecznego „Szkoła bez przemocy”.Już po raz drugi miał miejsce konkurs, w którym uczniowie i ich rodzice wybierali najlepszego wychowawcę w swoim województwie. Odbył się on w ramach trwającego od 5 lat ogólnopolskiego programu społecznego „Szkoła bez przemocy”.
Każda szkoła mogła zgłaszać kandydatów i wspierać ich w kolejnych etapach konkursu. Spośród zgłoszonych nauczycieli wybrano 16 najlepszych wychowawców z poszczególnych województw. Najlepszym wychowawcą województwa śląskiego w roku 2010 została Izabela Kotuła z Zawiercia – nauczycielka historii, wiedzy o społeczeństwie i wiedzy o kulturze w Zespole Szkół im. Stanisława Staszica.
O programie
Program społeczny „Szkoła bez przemocy” prowadzi 18 dzienników regionalnych dwóch grup wydawniczych – Media Regionalne i Polskapresse – oraz Fundacja Orange. Od 2009 r. do grona organizatorów dołączył Partner Programu – Wydawnictwo Pedagogiczne Operon.Punktem wyjścia dla całej kampanii był ogólnopolski sondaż, przeprowadzony wśród uczniów, rodziców i nauczycieli w marcu 2006 r. Pokazał on, że ankietowanym nie są obce takie zjawiska i postawy, jak doświadczanie werbalnego obrażania, rozpowszechniania kłamstw, zastraszania, umyślnego potrącania, przewracania czy bicia. W ciągu kilku lat program pokazał wagę problemu przemocy, zwiększył czujność i postawy nietolerancji wobec agresji na terenie szkół i poza ich murami. Dostarczył wsparcia, wiedzy i narzędzi niezbędnych w skutecznej eliminacji problemów z nią związanych. Wyszedł również poza system edukacji, docierając do rodziców i angażując społeczności lokalne. Patronat nad programem objął Prezydent RP, Bronisław Komorowski. Ambasadorem programu jest Tomasza Majewski, mistrz olimpijski w pchnięciu kultury.
Zawierciański Hutnik nie miał żadnych obaw przed włączeniem się do tej akcji – kolejnej pośród wielu, w które angażowała się szkoła. Przy współpracy pedagoga, nauczycieli i dyrekcji uczniowie biorą udział w kampaniach na rzecz środowiska, edukacji, społeczeństwa itp.
Wszystkie szkoły uczestniczące w Programie zobowiązane są do przestrzegania 10 punktów „Kodeksu Szkoły Bez Przemocy”. Mówią one m.in. o wspólnocie, szacunku, prawdomówności, wsparciu, reagowaniu na krzywdę innych i działaniu na rzecz dobra. Ostatni mówi o nagradzaniu dobrych przykładów. Niewątpliwie takim doskonałym przykładem byłby więc tzw. pedagog z powołania. To on odgrywa przecież kluczową rolę zarówno w procesie socjalizacji młodzieży, jak i w sferze jej ochrony. Głosujący postanowili wyróżnić osobę, której postawę, mądrość i motywację cenią z tego właśnie punktu widzenia. Pani Izabela Kotuła nie spodziewała się wygranej, a samo wejście do pierwszej dziesiątki było dla niej ogromnym zaskoczeniem. Przypuszcza ona jednak, że o wyborze zadecydowały otwartość i zaangażowanie w pracę oraz ściśle określone zasady współpracy. Nie bez znaczenia pozostaje z pewnością doświadczenie zawodowe oraz kilkuletnia współpraca z samorządem uczniowskim w roli opiekuna. Reszta pozostaje tajemnicą uczniów, bo to oni uzasadniali wybór wychowawcy roku. Pani Izabela z uśmiechem mówi: „Niewątpliwie musieli zaimponować komisji swoimi wypowiedziami...”.
Wspólna praca
Ale jak można nie zaimponować komisji odpowiedzialnej za wybór zwycięzcy, gdy pisze się o swoim wychowawcy jak o prawdziwym przyjacielu? Przyznają, że nie zawsze jest łatwo i przyjemnie. Problemy zdarzają się często, ale za każdym razem starają się sobie pomagać i wspólnymi siłami wybrnąć z tarapatów. I przede wszystkim właśnie to uczniowie docenili – że mogą komuś zaufać i znaleźć wsparcie. Wcześniej pani Kotuła pracowała w gimnazjum, a wiadomo, co mówi się o młodzieży w wieku gimnazjalnym. Zaznacza jednak, że nigdzie nie widziała „złej” młodzieży: „Stworzyłam metody i sposoby współpracy z młodzieżą i jak widać, daję radę. Nie można wymagać, że wychowa się ideał w społeczeństwie, które idealne nie jest. Młodzież ma w sobie dużo pasji, pozytywnych emocji. Dlatego w każdym człowieku trzeba szukać dobra – trzeba pomagać mu rozwijać swoje pasje. To odwróci jego uwagę od złych rzeczy. Każdy ma w sobie jakąś iskierkę i trzeba ją pielęgnować, aby nie zgasła”. Okazuje się, że praca z młodzieżą nie jest trudna, jeśli potrafi się znaleźć z nią wspólny język, a w każdym uczniu dostrzec dobre cechy. Najłatwiej uogólniać problemy, mówiąc, że z roku na rok młodzież staje się gorsza. Jak widać, to nieprawda. I my, jako społeczeństwo powinniśmy zdać soz tego sprawę.
Dzień bez przemocy
7 czerwca ogłoszono „Dniem bez przemocy”. Tego dnia podsumowano efekty kampanii. Było to zarazem święto wszystkich osób dbających o bezpieczeństwo i dobre stosunki w szkole. Właśnie wtedy pani Izabela Kotuła spotkała się w Belwederze z pozostałymi wyróżnionymi w konkursie.
– „Gdy spotkaliśmy się w Warszawie podczas uroczystości, okazało się, że mamy wiele wspólnego. Można nawet stwierdzić, że wszyscy jesteśmy pozytywnie zakręceni! Mamy podobne pasje, zainteresowania i podejście do życia. Myślę, że to zasługa pracy z ludźmi młodymi. Dzięki nim można złapać dystans do siebie, do świata, do otoczenia… To aż nieprawdopodobne, że tyle rzeczy nas łączy. Gusta młodzieży okazują się więc być podobne. Również staż pracy laureatów był podobny. No i kobiety stanowiły większość – wśród zwycięzców było tylko dwóch panów” – wspomina pani Izabela.Nagrodami w konkursie były vouchery uprawniające do udziału w jednym ze szkoleń rekomendowanych przez biuro programu.Emocje zdążyły już opaść, a od września mamy nowy rok szkolny – czas nowych wyzwań, celów i zadań. Zapytana, czy czuje presję i obawy przed nowymi wyzwaniami, Wychowawczyni Roku odpowiada: „Tak, jak ja cieszę się z sukcesów moich uczniów, tak i oni cieszyli się razem ze mną. Kiedy odbierałam tytuł, nie traktowałam go personalnie. Byłam dumna, że Zawiercie mogło zaistnieć, że nasza szkoła zostanie dostrzeżona i nagrodzona za podejmowane działania. A muszę zaznaczyć, że szkoła jest bardzo aktywna, jeśli chodzi o różnorodne projekty. Robimy bardzo dużo. Jesteśmy ambitni i wkładamy wiele pracy w zadania, w które się angażujemy. Patrzę więc na to wyróżnienie przez pryzmat naszego lokalnego środowiska. Doceniły mnie również władze miasta, odebrałam gratulacje od prezydenta miasta i starosty powiatowego. Taki tytuł zobowiązuje. Dlatego każdego dnia staram się coraz bardziej i bardziej”.
Sojusznicy i marzyciele
Jak widać, dzięki programowi „Szkoła bez przemocy” uczniowie, nauczyciele i rodzice potrafią współpracować ze sobą. To uczniowie lub rodzice najpierw zgłaszali kandydatury swoich wybrańców na stronie internetowej programu, a następnie głosowali za pomocą SMS-ów oraz kuponów umieszczanych w dziennikach regionalnych. Program zakłada również współpracę o jeszcze szerszym wymiarze, ze środowiskami pozaszkolnymi – szczególnie wtedy, gdy działania profilaktyczne i interwencyjne dotyczące agresji i przemocy przekraczają kompetencje szkoły.Czego w takim razie możemy życzyć naszemu wychowawcy roku? – „Zdrowia i chyba tego, żebym nadal była sobą, umiała być wsparciem i zachowała pogodę ducha. Obawiam się, że z pracą może być ciężko, bo zbliżają się lata pokolenia niżu demograficznego, a chciałabym wykonywać ten zawód nadal. Daje mi to wiele satysfakcji i przyjemności” – odpowiada pani Izabela. Zapytana o marzenia, nie ukrywa, że chciałaby prosić swoich uczniów, zarówno dawnych, jak i obecnych, żeby nie obawiali się realizować swoich planów i wizji, nawet jeśli wydają im się trudne lub nierealne. I żeby swoją drogę życiową wybierali zgodnie z tym, co podpowiada im serce.Zostać wyróżnioną spośród nauczycieli z tak ogromnej ilości szkół naszego województwa to naprawdę wspaniałe! Co ważne, w półfinale znalazła się także pani Aneta Mastalerz, również nauczycielka Hutnika.
Gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów. Wszyscy zawiercianie są bardzo dumni.
Artykuł archiwalny rozmowa Eweliny Bednarz z Izabelą Kotulą wychowawczą roku 2010 województwa śląskiego.
Zawiercianin Nr 4 (6) Zima 2010
Odbył się on w ramach trwającego od 5 lat ogólnopolskiego programu społecznego „Szkoła bez przemocy”.
