Aktualności

Udana sobótka w Lgocie Murowanej

Tradycji miejscowej stało się zadość, nawet pogoda była sprzymierzeńcem – tegoroczna „sobótka” w Lgocie była bardzo udana.

W Lgocie Murowanej z inicjatywy Anety Głażewskiej, prezes Stowarzyszenia Wspierania Inicjatyw Gospodarczych, w poniedziałkowy wieczór większość mieszkańców zebrała się na „Sobótce”. W miłej atmosferze, przy dźwiękach akordeonu, jak za dawnych lat mieszkańcy mogli pośpiewać  i pobiesiadować w sąsiedzkim gronie.

Wedle przekazów historycznych, na sobótkę, którą obchodzono wieczorem w sobotę przed jednym ze świąt letnich, zbierali się jeszcze w wieku XVI wszyscy, zarówno kmiecie z wioski, jak i drużyna i szlachta ze dworu, przychodząc do ognia roznieconego na pagórku za wioską. Spotkanie to miało charakter obrzędu gromadzkiego.

Ponieważ sobótka jest starodawną uroczystością ku czci słońca, jako źródła życiodajnego ciepła i światła, zazwyczaj świętowano w najkrótszą noc roku, tj. w przesilenie dnia z nocą. Oczywiście po zaprowadzeniu kalendarza chrześcijańskiego starożytny zwyczaj musiał się przystosować do nowej religii, w jednych więc miejscach obchodzono go na Zielone Świątki, gdzie indziej w przeddzień św. Jana Chrzciciela.

Tak o sobótce pisał poeta:

Gdy słońce Raka zagrzewa,

A słowik więcej nie śpiewa,

Sobótkę, jako czas niesie,

Zapalono w Czarnym Lesie.

Tam goście, tam i domowi,

Sypali się ku ogniowi;

Bąki za raz troje grały,

A sady się sprzeciwiały.

Siedli wszyscy na murawie;

Potym wstało sześć par prawie

Dziewek jednako ubranych i belicą przepasanych.

Wszytki śpiewać nauczone,

W tańcu także niezganione…

A teraz ten wieczór sławny

Święćmy jako zwyczaj dawny,

Niecąc ognie do świtania,

Nie bez pieśni, nie bez grania!            

Jan Kochanowski