Szkołę Podstawową ukończyła w Ryczowie, od zawsze lubiła rysować, a korytarz szkolny nie raz obwieszony był jej pracami. Swoją dalszą edukację związała z Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Dąbrowie Górniczej, bo jak sama mówi – zawsze chciała iść do szkoły, w której można rysować. Jej pracą dyplomową był cykl grafik do poezji Haliny Poświatowskiej. Co ciekawe grafiki były kolorowe, a jest to nietypowe dla szlachetnej techniki trawionej, w której prace zwykle są czarno-białe.

Studiowała historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, gdzie brak możliwości pracy twórczej spowodował zwrot w kierunku grafiki w Instytucie Sztuki Wydziału Artystycznego na Uniwersytecie Śląskim w Cieszynie, ostatecznie ukończyła Wydział Grafiki ASP w Gdańsku.

Z sentymentem mówi o Ogólnopolskim Konkursie na Grafikę im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy (2002), na którym zdobyła II nagrodę oraz o Międzynarodowym Biennale Grafiki Dzieci i Młodzieży w Toruniu (2003) i I Ogólnopolskiej Olimpiadzie Historii Sztuki Uczniów Szkół Plastycznych (2001), których była laureatką.

Werniks, druk płaski, wklęsłodruk, akwatinta… to tylko kilka niewiele mówiących mi nazw, którymi na co dzień posługują się graficy. Grafikę można podzielić na grafikę użytkową (stosowaną) i grafikę artystyczną (warsztatową). Warto dodać, że każda technika grafiki warsztatowej rządzi się innymi prawami oraz że nie należy jej mylić z grafiką komputerową.

Istotę grafiki warsztatowej artystka wyjaśnia następująco:
- "Grafika warsztatowa – polega na wykonaniu matrycy, z której można odbić pod prasą graficzną rysunek z matrycy na papierze i jest to wtedy odbitka. Każda z odbitek jest autentycznym egzemplarzem. Powinna być opisana przez autora – tytuł, technika, nakład, imię, nazwisko, rok powstania. Grafikę warsztatową dzielimy na: wklęsłodruk, druk płaski i druk wypukły w zależności od wykonanej matrycy. Techniki wklęsłodruku to: akwaforta, akwatinta, odprysk, mezzotinta, miękki werniks, sucha igła".

Następnie przybliża sposób powstawania grafiki techniką akwaforty:
- "Do pracy wykorzystuję blaszkę cynkową z dodatkiem tytanu. Praca nad >>blaszką<< – tak potocznie nazywana technika przez jej twórców – to praca w dwóch pracowniach: „kwasiarni” i „odbijalni”. W pierwszej opracowuje się matryce używając werniksu – warstwy zabezpieczającej, na której rysujemy igłą i jest to technika akwaforty lub kalafoni – warstwy zabezpieczającej umożliwiającej uzyskanie plam o różnym nasyceniu czerni. Następnie blaszkę trawi się w roztworze kwasu azotowego. Po zmyciu warstw zabezpieczających grafik wciera farbę w blaszkę w miejsca, gdzie rysunek był trawiony, usuwa jej nadmiar i na zwilżonym papierze za pomocą prasy odbija wytrawiony rysunek".

Artystka miała już kilka swoich wystaw, uczestniczyła w wielu artystycznych przedsięwzięciach. Podczas studiowania grafiki w Cieszynie prezentowała swoje prace na wystawach w Bielsku Białej (2007): „Między Malarstwem a Rysunkiem” w Książnicy Beskidzkiej oraz „Dialog Apolla z Dionizosem” w Galerii Zamkowej Muzeum. Z 16 na 17 maja 2009 roku była jedną z 24 tytułowych osób pokazu medialno-wizualnego „24 OSOBY NOC MUZEÓW” w Gdańskiej Galerii Miejskiej.

W ubiegłym roku wystawiała swoje grafiki na wystawie studentek gdańskiej ASP w Galerii Stowarzyszenia Nowy Port Sztuki pt. „Prezentacja Młodych – Grafika i Malarstwo” oraz na wystawie „Niespokojny duch pejzażu” zorganizowanej w Muzeum Historycznym Miasta Gdańska (Dwór Artusa).

Razem z koleżankami i kolegami ze studiów zaangażowała się w akcję „Malujemy Dom Samotnej Matki” w Gdańsku. Akcja o tyle szalona, że w ciągu dwóch dni studenci zebrali niezbędne akcesoria malarskie, stworzyli koncepcję ściennych malunków i wykonali całą pracę, ku radości i zadowoleniu mieszkańców domu.

Wspomniana przeze mnie, na samym początku artykułu, ogólnopolska wystawa najlepszych dyplomów Akademii Sztuk Pięknych w Polsce miała miejsce w trzech gdańskich galeriach w terminie od 23 lipca do 22 sierpnia 2010. Organizatorem wystawy była ASP w Gdańsku, którą swoją pracą dyplomową reprezentowała Bożena Pilarczyk. Promotorem była prof. Alina Jackiewicz-Kaczmarek.

O Ryczowie nigdy nie zapomniała, w niektórych jej pracach łatwo odnaleźć akcenty jurajskiego krajobrazu Ryczowa, jak np. obraz olejny z Basztą, który namalowała na aukcję na Święto Szkoły (2008) czy grafika „Pejzaż z Długą Górą” (2008). Natomiast w kościele parafialnym w Ryczowie od kilku lat wisi kopia obrazu Jezusa Miłosiernego oraz portret św. Faustyny malowany techniką punktową na szkle.

Grafiki Bożeny Pilarczyk prezentują liczne pejzaże, w jej pracach przeważa tematyka marynistyczna, natura i kobiety. Aktualnie artystka ma wystawę w Dworku Sierakowskich w Sopocie (projekt „Sopot. Ulica Sztuki”), siedzibie Towarzystwa Przyjaciół Sopotu znanego z licznych inicjatyw kulturalnych.