Inscenizacja, reżyseria i choreografia: HENRYK KONWIŃSKI
Kierownictwo muzyczne: TADEUSZ SERAFIN
Scenografia: IRENEUSZ DOMAGAŁA
Kostiumy: ZOFIA DE INES
Kierownictwo baletu: OLGA KOZIMALA-KLIŚ
Kierownictwo chóru: ANNA TARNOWSKA

Hanna Glawari, piękna wdowa po bankierze Ponteverdy, jedyna spadkobierczyni 20 milionów dolarów przybywa do Paryża. W księstwie Pontevedro podejrzewają, iż zamierza wydać się ponownie za mąż, a ślub z Francuzem mocno nadwyrężyłby kondycję finansową jej kraju. Jedynym wyjściem z sytuacji jest wyswatanie Hanny z rodakiem; czym ma się zająć sympatyczny utracjusz hrabia Daniło. Z uwagi na sumę, o jaką toczy się gra. Wesoła Wdówka staje się obiektem szczególnych względów ze strony wielu panów.
Wiecznie młoda, tryskająca radością i humorem operetka o miłości, wierności, zdradzie małżeńskiej, o poczuciu honoru i odpowiedzialności. Historia owiana niepowtarzalną atmosferą paryskich kabaretów, nieskrępowanych zabaw na sali balowej.
Wyjątkowej urody muzyka, niezapomniane arie i duety /W/eczorem jest Max/m, Wilio o Wilio, Usta milczą - dusza śpiewa/.
Wesoła wdówka stała się największym sukcesem swego gatunku w XX wieku, mimo iż nikt nie spodziewał się tego na premierze. Impresario wiedeńskiego teatru Emil Steininger, tak długo rozdawał darmowe bilety /na pierwszych spektaklach sala świeciła pustkami/, aż urok operetki podbił publiczność całego miasta. Po kilku tygodniach ludzie szturmowali kasy biletowe, a na Wesołą wdówkę zapanowała moda, nie tylko w Wiedniu, ale wkrótce na scenach całego świata. Jej popularność trwa po dziś dzień.